۱۳۸۹ فروردین ۱۸, چهارشنبه

شاد كن جان من كه غمگــــــين است رحم كن بر دلم كه مسكيــــــــــن است


شاد كن جان من كه غمگــــــين است رحم كن بر دلم كه مسكيــــــــــن است
روز اول كه ديدمت گفتـــــــــــــــــــم آن كه روزم سيه كند ايــــــــــــن است
روي بنما تا نظاره كنــــــــــــــــــــــم كه آرزوي من از اين جهان ايـن است
دل بيچاره را به وصل دمــــــــــــــي شادمان كن كه بي تو غمگـــــين است
بي رخ ات دين من همه كفـــــر است با رخ ات كفر من همه ديــــــــــن است
گهگهي ياد كن به دشنــــــــــــــــــامم سخن تلخ از تو شيريـــــــــــــــــن است
دل به تو دادم و ندانستـــــــــــــــــــــم كه تو را كبر و ناز چنديـــــــــــن است
بنوازي و پس بـــــــــــــــــــــيآزاري آخر اي دوست اين چه آييــــــــــن است
كينه بگذار و دلنوازي كـــــــــــــــــن كه عراقي نه در خور كيــــــــــــن است

هیچ نظری موجود نیست: