تا كي از ما يار ما پنهان بود ؟
چشم ما تا كي چنين گريان بود ؟
تا كي از وصلش نصيب بخت ما
محنت و درد دل و هجران بود ؟
اين چنين كز يار دور افتاده ام
گر بگريد ديده ، جاي آن بود ؟
چون دل ما خون شد از هجران او
چشم ما شايد كه خون افشان بود
skip to main |
skip to sidebar
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر