۱۳۸۹ مرداد ۲۴, یکشنبه

لالايي

ديشب خيلي خسته بودم ... رفتم بخوابم ... خوابم نميبرد ... به ياد اون شب هايي افتادم كه من و كيانا كنار هم ميخوابيديم و من براش لالايي ميگفتم ... و يواش يواش با دستم نوازشش ميكردم و اون هم آروم آروم خوابش ميبرد ... حس كردم كه پيشم هست ... حس كردم دوست دارم بازم نوازشش كنم ... دلم بد جوري تنگش شده بود ... يادش بخير شبهايي كه من خوابم مي اومد و كيانا خوابش نمي اومد و حالا نوبت اون بود كه نوازشم كنه و برام لالايي بگه ... نمي فهميدم كي خوابم برده وقتي چشم باز ميكردم ... ميديدم كه نازنينم كنارم خوابيده ....... دلم براي اون لحظات حسابي تنگ شده ... براي لحظاتي كه هيچوقت نمي آيند... براي زمانهايي كه بهترين و شيرين ترين لحظات زندگيم بود.

هیچ نظری موجود نیست: