آب ... عسل ... شراب ... شیر ... و میوه در بهشت

می گفت :
این وعده هایی که برای پرهیزکاران و نیکوکاران در قرآن کریم آمده را باید بصورت عرفانی به آنها نگاه کرد ... اینکه میگوید در بهشت نهرهایی از آب زلال و شیر و عسل و شراب روان است و میوه های بهشتی در آن وجود دارد را باید با چشمی دیگر دید. هر چه که ما از این دنیا برداریم به آن طرف خواهیم برد و در حقیقت بقول قدیمی ها هر چه بکاریم در آخر درو خواهیم کرد. در عالم عرفانی : آب کنایه از علم ... عسل کنایه از اخلاق نیکو ... شراب کنایه از حکمت ... شیر کنایه از تربیت و پرورش .... و میوه کنایه از عمل صالح است.باید دید چطور در این دنیا عمل کرده ایم و این عناصر پاک و زلال و خوش طعم را چقدر توانسته ایم به آن دنیا ببریم .... باید ظرف وجودی خود را بزرگ کنیم و با یادگیری علم ... داشتن اخلاق نیکو و حکمت ... تربیت صحیح و عمل نیکو به زندگی سرشار از خوبی ها بشتابیم ......